(1) Moşe, tüm Bene-Yisrael toplumunu bir araya getirdi ve onlara [şöyle] dedi: “Tanrı’nın, yapılmasını emrettiği şeyler şunlardır:

(2) “[Öncelikle bilmeniz gerekir ki; bahsedeceğim] İş, altı gün boyunca yapılabilir; fakat Cumartesi, sizin için kutsal olacaktır. [Bu,] Tanrı Adına, tam bir işten el çekme günüdür. [Bu gün] İçinde melaha yapan, idam edilecektir.

(3) Nerede olursanız olun, Şabat günü içinde ateş yakmayın.”

(4) Moşe, tüm Bene-Yisrael toplumuna şöyle söyledi: “Tanrı’nın, size söylememi emrettiği şey şudur:

(5) “Kendinizden, Tanrı Adına bağış ayırın. Kalbi cömert herkes, [isteğe bağlı bu bağışı,] Tanrı Adına [yapılacak zorunlu] bağışın yanında getirebilir. [Gereken maddeler şunlardır:] Altın, gümüş ve bakır;

(6) gök mavisi [yün], erguvani [yün], kırmızı [yün], keten ve tiftik;

(7) kızıllaştırılmış koç derisi, mavi işlen-miş deri ve akasya ağacı;

(8) aydınlatma için yağ, mesh yağı ile rayiha tütsüsü için güzel koku hammaddeleri;

(9) Efod ve Hoşen için Şoam taşları ve başka değerli taşlar.

(10) “İçinizde doğal yeteneğe sahip herkes gelip, Tanrı’nın emretmiş olduğu her şeyi yapacaktır.

(11) [Bu kişiler] Mişkan’ı, çadırını ve örtüsünü, erkek kopçalarını ve kalaslarını, sürgülerini, sütunlarını ve yuvalarını;

(12) sandığı ve [taşıma] sırıklarını, kapağını ve perde [şeklindeki] ayıracı;

(13) masayı, sırıklarını ve [masanın] tüm araçlarını ve özel ekmekleri;

(14) aydınlatma Menorası’nı, araçlarını, kandillerini ve aydınlatma yağını;

(15) tütsü Mizbeahı’nı ve sırıklarını, mesh yağını ve rayiha tütsüsünü; Mişkan’ın girişi için giriş perdesini;

(16) korban Mizbeahı’nı ve ona ait delikli bakır şeridi, [Mizbeah’ın] sırıklarını ve tüm araçlarını, kazanı ve kaidesini;

(17) avlunun asma perdelerini, direklerini, yuvalarını ve avlunun giriş paravanını;

(18) Mişkan’ın kazıklarını, avlunun kazıklarını ve kordonlarını;

(20) kutsiyete hizmet edecek nakliye brandalarını, Koen Aaron’un kutsiyet giysilerini ve oğullarının Koenlik etmek için [giyecekleri] giysilerini [yapacaklardır].”

(20) Tüm Bene-Yisrael toplumu, Moşe’nin huzurundan ayrıldı.

(21) Kalbi kendisine ilham veren her kişi öne çıktı. Ruhu kendisini cömertliğe sevk eden herkes, Buluşma Çadırı konulu işler, her türlü çalışması ve kutsiyet giysileri için, Tanrı Adına bağışta bulundu.

(22) Erkekler kadınlara eşlik ettiler – tüm cömert kalpliler. [Kadınlar] Bilezik, hızma, yüzük ve başka vücut süsleri – her türlü altın malzemeyi getirirlerken, Tanrı Adına altın bağışı yapan erkekler de [onlarla birlikteydi].

(23) Beraberinde gök mavisi, erguvani veya kırmızı [yünler], keten veya tiftik, kızıllaştırılmış koç derisi veya mavi işlenmiş deri bulunan her kişi, [bunları] getirdi.

(24) Gümüş ve bakır bağışı yapan herkes, Tanrı Adına bu bağışı getirdi. Beraberinde, [yapılacak] çalışmadaki her türlü işte kullanılabilecek akasya ağaçları bulunan herkes [bunları] getirdi.

(25) Doğal yeteneğe sahip her kadın, elleriyle [iplik] eğirdi ve [tüm kadınlar,] hazır iplikleri – gök mavisi [yün], erguvani [yün], kırmızı [yün] ve keten [iplikleri] getirdiler.

(26) Kalbi kendisine bilgelikle ilham veren tüm kadınlar da tiftiği eğirdiler.

(27) Liderler ise Efod ve Hoşen için Şoam taşlarını ve diğer değerli taşları getirdiler.

(28) Aydınlatma, mesh yağı ve rayiha tütsüsü için güzel koku hammaddeleriyle yağı [da onlar bağışladılar].

(29) Kalpleri kendilerini, Tanrı’nın, yapılmasını Moşe aracılığıyla emretmiş olduğu tüm çalışma için [gereken malzemeleri] cömertçe getirmeye sevk eden tüm erkek ve kadınlar – Bene-Yisrael, Tanrı Adına [gönülden] bağışta bulundular.

(30) Moşe, Bene-Yisrael’e “Görün” dedi. “Tanrı [bir] isim atadı: Yeuda kabilesinden Hur’un oğlu Uri’nin oğlu Betsalel.

(31) Onu Tanrısal bir ruhla – akıl, anlayış, bilgi ve her türlü işte [ustalıkla] donattı.

(32) [Bu sayede] Titiz hesaplar yapacak, altın, gümüş ve bakırla [çalışacak].

(33) Dolgu taşı ustalığı ve doğramacılık – titiz planlamayı gerektiren her türlü işi [yapabilecek].

(34) “[Tanrı] Ona [bildiklerini başkalarına] öğretme yeteneği de bahşetti – hem ona, hem de Dan kabile- sinden Ahisamah’ın oğlu Aoliav’a.

(35) [Dahası,] Zanaatkara; gök mavisi, erguvani, kırmızı [yünler] ve ketenle titiz desen hesabı yapan ustaya, nakışçıya ve dokumacıya; her türlü iş erbabına ve tasarım uzmanlarına özgü tüm işleri yapabilmeleri için, onları doğal yetenekle donattı.