(1) Moşe, Moav ovalarından, Yeriho’nun karşısındaki Nevo dağına, [oradaki] uçurumun başına çıktı. Tanrı ona Ülke’nin tümünü gösterdi: Dan’a kadar Gilad’ı,

(2) tüm Naftali’yi, tüm Efrayim topraklarını, Menaşe’yi ve tüm Yeuda topraklarını – Akdeniz’e kadar;

(3) Negev’i, Ova’yı, “Hurma Şehri” Yeriho’nun vadisini – Tsoar’a kadar.

(4) Tanrı ona [şöyle] dedi: “Avraam’a, Yitshak’a ve Yaakov’a ‘Onu soyuna vereceğim’ diyerek yemin etmiş olduğum ülke budur. Onu sana gözlerinle [göreceğin şekilde] gösterdim; ancak oraya geçmeyeceksin.”

(5) Tanrı’nın kulu Moşe, Tanrı’nın Sözü üzerine, orada, Moav Ülkesi’nde öldü.

(6) [Tanrı] Onu Moav Ülkesi’ndeki ovada, Bet-Peor’un karşısında gömdü. [Moşe’nin] Mezarını bu güne kadar kimse bilmedi.

(7) Moşe, öldüğünde 120 yaşındaydı; gözü keskinliğini kaybetmemiş, dinçliği [onu] terk etmemişti.

(8) Bene-Yisrael, Moşe için Moav ovalarında otuz gün ağladılar. Moşe’nin yasının ağlama günleri sona erdi.

(9) Yeoşua bin Nun bilgelik ruhuyla dolmuştu, zira Moşe ellerini onun üstüne dayamıştı. Bene-Yisrael onu dinlediler ve Tanrı’nın Moşe’ye emretmiş olduğu şekilde yaptılar.

(10) Yisrael’de Moşe gibi bir peygamber daha çıkmadı. Tanrı onu yüz yüze bilmişti –

(11) Tanrı’nın, Mısır Ülkesi’nde Paro’ya, tüm tebaasına ve tüm ülkesine karşı yapmak üzere onu gönderdiği tüm işaretler ve harikalar için

(12) ve Moşe’nin, tüm Yisrael’in gözleri önünde ortaya koyduğu kuvvetli elin tümü için ve büyük dehşetin bütünü için.