(3) “Tüm Yisrael toplumuna konuşun ve herkesin, kendilerine bu ayın 10’unda atasal aile başına bir davar yavrusu – her ev [halkı] için bir davar yavrusu – almasını söyleyin.

(4) Eğer ev [halkı] bir davar yavrusu için [sayıca] az kalırsa, bu durumda, kişi hesabına göre, [yavruyu] kendisi, evine yakın olan bir komşusuyla [ortak olarak] alsın. Her kişi, yeme kapasitesi oranında bu davar yavrusu üzerinde pay sahibi olmalıdır.

(5) “Kendinize [alacağınız] bu davar yavrusu, kusursuz, erkek ve bir yaşında olmalıdır. [Yavruyu] Ya koyunlardan ya da keçilerden seçin.

(6) ve [yavru] bu ayın 14’üne kadar gözetiminizde olsun. “[O gün] Öğleden sonra, tüm Yisrael cemaati topluluğu onu kessinler.

(7) Sonra, kandan [bir miktar] alıp, [korbanı] yiyecekleri evlerdeki [kapıların] iki pervazına ve kirişine sürsünler.

(8) “[Korbana ait] Eti o gece yesinler. Onu [doğrudan] ateşte kızarmış [halde]; matsa ve acı otlarla yemelidirler.

(9) “Onu az pişmiş, suda haşlanmış veya [başka bir sıvıda] pişirilmiş olarak yemeyin. Başı, bacakları ve iç organları ile birlikte, yalnızca [doğrudan] ateşte kızarmış [olarak yenmelidir].

(10) “[Etinden hiçbir parçayı] Sabaha artırmayın. Sabaha artanı ateşte yakmalısınız.

(11) “Ve onu şu halde yemelisiniz: beliniz kuşanmış, ayakkabılarınız ayaklarınızda ve sopanız elinizde; onu aceleyle yiyin. Bu, Tanrı için Pesah-korbanıdır.

(12) “O gece Mısır Ülkesi’nden geçeceğim. insandan hayvana, Mısır Ülkesi’ndeki tüm behorları öldüreceğim. Mısır’ın tüm tanrılarına karşı yargımı uygulayacağım. [Yalnız] Ben Tanrı’yım.

(13) “[Kapılarınıza sürdüğünüz] Kan, içlerinde bulunduğunuz evlerin üzerinde, sizin için bir işaret olacak. Kanı gördüğümde üzerinizden atlayacağım. Böylece Mısır Ülkesi’ni vurduğum zaman, yok edici bela sizde gerçekleşmeyecek.

(14) “Bu [gün], sizin için hatırlanmayı gerektiren bir gün olacak ve onu Tanrı için bir bayram olarak kutlayacaksınız. Onu ebedi bir kanun olarak tüm nesillerinizde kutlamalısınız.

(15) “Yedi gün boyunca matsa yiyin. Ancak ilk gün [öncesinde] mayayı evlerinizden tamamen kaldırmış olmalısınız; çünkü ilk günden yedinci güne kadar her kim hamets yerse, o can Yisrael’den kesilip atılacaktır.

(16) “Sizin için, ilk günde kutsiyet ilanı ve [ayrıca] yedinci günde kutsiyet ilanı olacak. [Bu günlerde] Hiçbir Melaha yapılmayacaktır. Sadece ve sadece her can için yemeye uygun [yiyeceklerin hazırlanması amaçlı] olanlar; sizin için, yalnızca bu [türdeki bir Melaha] yapılabilir.

(17) “Matsaları gözetmelisiniz; çünkü topluluklarınızı Mısır Ülkesi’nden tam olarak bu günde çıkarmış olacağım. [Dolayısıyla] Bu günü, ebedi bir kanun olarak tüm nesillerinizde korumalısınız.

(18) İlk [ayda], ayın 14’ü akşamı matsa yemelisiniz; ayın 21’i akşamına kadar.

(19) Yedi gün boyunca, evlerinizde [kesinlikle] maya bulunmamalıdır. Zira her kim mayalı herhangi bir şey yerse, Ger ya da doğuştan Yahudi [olmasına bakılmadan], o can Yisrael toplumundan kesilip atılacaktır.

(20) Mayalı olan hiçbir şey yemeyin. Yaşadığınız her yerde, matsa yiyin.”

(21) Moşe, Yisrael’in tüm ileri gelenlerine seslendi ve onlara “Aileleriniz için kendinize bir davar çekin ya da alın ve Pesah-korbanını kesin” dedi.

(22) “Bir demet zufa otu alıp, kaptaki kana bandırın. Kaptaki kandan [bir miktarı, kapıdaki] kirişe ve iki pervaza değdirin. Ve siz – sabaha kadar hiçbiriniz evinin kapısından çıkmasın.

(23) “Tanrı, Mısır’ı vurmak üzere [ülke içinden] geçecek. Kirişin ve iki pervazın üzerindeki kanı gördüğü zaman, Tanrı o kapıyı atlayacak ve Yokedici’ye, evlerinize girip ölümcül vuruşu yapma izni vermeyecek.

(24) “Bu uygulamayı kendin ve çocukların için ebedi bir kanun olarak koruyun.

(25) Tanrı’nın söz vermiş olduğu üzere size vereceği ülkeye gireceğiniz zaman bu ibadeti korumalısınız.

(26) Çocuklarınız size ‘Bu ibadetin size ne yararı var?’ dedikleri zaman,

(27) Bu, Mısır’ı [ölümle] vurduğu zaman, Bene-Yisrael’in Mısır’daki evlerinin üzerinden atlayarak evlerimizi bağışlayan Tanrı için [yapılan] Pesah-korbanıdır’ diyeceksiniz.” Halk diz kırdı ve [birlikte] eğildiler.

(28) Bene-Yisrael gittiler; Tanrı’nın Moşe ve Aaron’a verdiği talimatı harfiyen uyguladılar.

(29) [Tam] Gece yarısıydı. Tanrı, Mısır Ülkesi’ndeki – tahtında oturan Paro’nun behorundan, esirin behoruna kadar – tüm behorları; ayrıca hayvanların tüm behorlarını öldürdü.

(30) Paro geceleyin [yatağından] kalktı; o, tüm danışmanları ve tüm görevlileri. Mısır’da büyük bir feryat koptu; çünkü içinde ölü olmayan ev yoktu.

(31) [Paro] Geceleyin Moşe ve Aaron’a seslendi ve “Kalkın; çıkın halkımın içinden!” dedi. “Hem siz, hem Bene-Yisrael – gidin ve söylemiş olduğunuz gibi Tanrı’ya ibadet edin!

(32) Davarınızı da sığırınızı da alın. Tıpkı dediğiniz gibi! Ve gidin! Beni de mübarek kılın!”

(33) Mısır [halkı,] onları ülkeden çabucak göndermek için halkı sıkıştırıyordu. Çünkü “Hepimiz ölüyoruz!” diyorlardı.

(34) Halk, hamurunu henüz mayalanmamışken – [ayrıca] artıklarını – giysilerine sarılı bir şekilde omuzlarının üstünde götürdü.

(35) Bene-Yisrael Moşe’nin söylediğine göre hareket etmişler; Mısırlılar’dan gümüş eşyalar, altın eşyalar ve giysiler istemişlerdi.

(36) Tanrı da halkın Mısırlılar gözünde statü kazanmasını sağladı ve [Mısırlılar, istenenleri] verdiler. [Böylece Bene-Yisrael] Mısır’ı boşalttılar.

(37) Bene-Yisrael, Rameses’ten Sukot’a yolculuk ettiler. Çocuklar dışında 600.000 kadar yaya erkek [vardı].

(38) Erev Rav da onlarla çıktı; davar ve sığır, son derece yüklü sürüler de [yanlarındaydı].

(39) Mısır’dan çıkardıkları hamuru matsa çörekleri [şeklinde] pişirdiler. Zira Mısır’dan kovuldukları ve [dolayısıyla] oyalanamadıkları için, [hamur] mayalanmamıştı. Kendilerine yolluk da hazırlamamışlardı.

(40) Bene-Yisrael’in, Mısır’da [da] oturdukları yaşantı [süresi] 430 yıldır.

(41) Bu 430 yılın bitiminde – tam olarak o günde – Tanrı’nın tüm Orduları Mısır Ülkesi’nden çıktılar.

(42) Bu, Tanrı için [Bene-Yisrael’i] Mısır Ülkesi’nden çıkarma konusundaki gözetim gecesidir. Tanrı’nın gecesi budur ve tüm Bene-Yisrael için nesilleri boyunca gözetim [temasını içerecektir].

(43) Tanrı Moşe ve Aaron’a “Pesah[-korbanın]ın yasası şudur” dedi: “Hiçbir yabancı ondan yiyemez.

(44) Kişiye ait parayla alınmış her köle [ile ilgili kanun: Önce] onu sünnet etmelisin; [efendi] ondan [ancak] o zaman yiyebilir.

(45) Bir geçici mukim ya da bir ücretli işçi ondan yiyemez.

(46) “Tek bir grup halinde yenmelidir. Etten [hiçbir parçayı] bu gruptan dışarı çıkarma. Ayrıca onda kemik kırmamalısın.

(47) “Tüm Yisrael toplumu bu [uygulamayı] yerine getirmelidir.

(48) Bir Ger senin yanında yaşıyorsa ve Tanrı Adına Pesah[-korbanı] yapacaksa, [öncelikle sorumluluğundaki] tüm erkekleri sünnet etmelidir. O zaman uygulamaya katılabilir ve doğuştan Yahudi gibi olacaktır. Fakat hiçbir sünnetsiz ondan yiyemez.

(49) Hem doğuştan Yahudi için, hem de aranızda yaşayan Ger için, tek bir kanun [geçerli] olacaktır.”

(50) Tüm Bene-Yisrael, Tanrı’nın Moşe’ye ve Aaron’a verdiği talimatı harfiyen uyguladılar.

(51) Tam olarak bu günde oldu: Tanrı, Bene-Yisrael’i organize gruplar halinde Mısır Ülkesi’nden çıkardı.