(3) “Bir adam Tanrı Adına bir vaatte bulunduğunda ya da kendisine bir yasak koymak üzere bir yemin ettiğinde, sözünü bozmamalı, ağzından çıkan her şeye uygun davranmalıdır.

(4) “Bir kadın [için] ise [kanun şöyledir:] Kızlığında babasının evindeyken Tanrı Adına bir vaatte bulunduğunda veya [kendisine] bir yasak koyduğunda,

(5) babası onun vaadini veya kendisine koyduğu yasağı duymuşsa ve babası ona [karşı] sessiz kalmışsa, [kızın] tüm vaatleri ve kendisine koyduğu tüm yasakları geçerli olacaktır.

(6) Ama eğer babası, duyduğu günde onu engellerse, [kızın] tüm vaatleri ve kendisine koyduğu yasakları geçerliliğini yitirir ve Tanrı [kızı] affedecektir, zira onu babası engellemiştir.

(7) “[Eğer bu kız] Vaatleri[nden] ya da dudaklarının kendisine [bir şeyleri] yasaklayan telaffuzu[ndan kaynaklanan yükümlülüğü hâlâ] üzerindeyken bir adamla evlenmişse

(8) ve kocası [konuyu] duymuş, ama duyduğu gün ona [karşı] sessiz kalmışsa, hem vaatleri geçerli olacaktır hem de kendisine koymuş olduğu yasaklar geçerli olacaktır.

(9) Ama eğer kocası duyduğu günde onu engellerse ve onun üzerindeki vaadi veya dudaklarının kendisine [bir şeyleri] yasaklayan telaffuzunu feshederse, Tanrı [kızı] affedecektir.

(10) “Dul ya da boşanmış bir kadının vaadi – kendisine yasak ettiği her şey – üzerindeki geçerliliğini koruyacaktır.

(11) “Ama eğer [bir kadın] kocasının evinde vaatte bulunmuş ya da kendisine yeminle bir yasak koymuşsa [kanun şöyledir:]

(12) Kocası duymuş, ama ona [karşı] sessiz kalıp onu engellememişse [kadının] hem tüm vaatleri geçerli olacaktır hem de kendisine koymuş olduğu tüm yasakları geçerli olacaktır.

(13) Fakat eğer kocası bunları, duyduğu günde feshederse, [kadının] dudaklarından, vaatlerine ya da kendisine [koyduğu] yasaklarına dair çıkmış her şey geçerliliğini yitirecektir. Kocası bunları feshetmiş [olduğundan], Tanrı [kadını] affedecektir.

(14) “[Bir kadının] Kişisel sınırlama amaçlı her türlü vaat ve her türlü yasak yemini[nde, bunun geçerliliğini] kocası onaylayabilir ve kocası feshedebilir.

(15) Eğer kocası ona [karşı] gün sonuna kadar sessiz kalırsa, [kadının] üzerindeki tüm vaatlerinin ve tüm [kişisel] yasaklarının geçerliliğini onaylamış olur. Bunları geçerli kılmıştır, zira duyduğu gün [boyunca] ona [karşı] sessiz kalmıştır.

(16) Ama eğer [adam] bunları, duyduktan [ve onayladıktan] sonra feshederse, [karısının bunları ihlalden kaynaklanan] günahını üstlenmiş olur.”

(17) Tanrı’nın, Moşe’ye, bir adamla karısı arasındaki ve bir babayla, kızlığında babasının evinde [bulunan] kızı arasındaki [bağ hakkında] emretmiş olduğu hükümler bunlardır.