(1) Tanrı, Sinay dağında Moşe’ye [şöyle] konuştu:

(2) “Bene-Yisrael’e konuş ve onlara [şunları] söyle: “Size vermekte olduğum Ülke’ye geldiğinizde, toprak [belirli yıllarda] Tanrı Adına Şabat [adı altında] dinlenecektir. [ Şöyle ki:]

(3) “Altı yıl tarlanı ekebilir, altı yıl bağını budayabilir ve [Ülke’nin] ürününü toplayabilirsin.

(4) Fakat yedinci yılda, Ülke için [tarımsal] işi bırakmayı gerektiren bir Şabat olacaktır – Tanrı Adına Şabat. [Bu yıl içinde] Tarlanı ekme, bağını budama,

(5) hasadın [ardından] kendiliğinden yetişen ürünlerini biçme ve kendine ayırdığın üzümlerini toplama; [çünkü] Ülke için bir tatil yılı olacaktır.

(6) Toprağın dinlendiği [yılın] ürünü, sizin için yenebilir olacaktır – senin, kölen, cariyen ve seninle [geçici olarak] yaşayan ücretli işçinle mukimin için.

(7) Ülke’nin tüm ürünü hem çiftlik hayvanların hem de Ülken’deki yabani hayvanlar için de yenebilir olacaktır.

(8) “Kendine yedi Şabat yılı sayacaksın – [yani] yedi kez yedi yıl. [Böylece] Bu yedi Şabat yılının [toplam] süresi kırk dokuz yıl olacaktır.

(9) [Sonra,] Yedinci ayda, ayın onunda kesik Şofar sesi duyuracaksın. Şofar [sesini] Ülkeniz’in tümünde Onarım Günü’nde duyurmalısınız.

(10) Bu ellinci yılı kutsayacak, tüm sakinleri için Ülke’de özgürlük ilan edeceksiniz. Bu [yıl] sizin için Yovel olacak, herkes [atasal] mülkünü geri alacak, herkes ailesine geri dönecektir.

(11) “Bu ellinci yıl sizin için Yovel olacaktır; [bu nedenle] ekim yapmayın, [bu yıla ait] kendiliğinden yetişen ürünleri biçmeyin ve kendinize ayırdığınız [üzümleri] toplamayın.

(12) Zira [bu yıl,] Yovel olduğundan, sizin için kutsal olacaktır. [Bu yılın] Ürününü, tarladan [sınırlı miktarda toplayıp] yiyebilirsiniz.

(13) “Bu Yovel yılında herkes mülküne geri dönecektir.

(14) “Akranına bir satış yapacağın ya da akranının elinden alım yapacağın zaman, birbirinizi mağdur etmeyin.

(15) [Bir araziyi] Akranından, Yovel sonrasındaki yıl sayısına göre satın alacaksın; [dolayısıyla akranın, araziyi] sana [bir sonraki Yovel’e kadar olan] ürün-yıllarının sayısına göre satacaktır.

(16) Alış [fiyatını] yılların çokluğuna göre yüksek, azlığına göre düşük tut; çünkü o sana [Yovel yılına kadar alınacak] ürün sayısına göre satış yapmaktadır.

(17) “Akranlar, birbirinizi rencide etmeyin. Tanrın’dan çekin; çünkü Ben, Tanrınız Aşem’im.

(18) “Hükümlerim’i yerine getirin, Kanunlarım’ı gözetin ve onları uygulayın. [Bu sayede] Ülke’de güvenlik içinde oturacaksınız.

(19) Ülke meyvesini verecek, doygunlukla yiyeceksiniz ve [Ülke’de] güvenle oturacaksınız.

(20) “‘Ekim yapmayacağız ve ürünümüzü toplamayacağız; [öyleyse] yedinci yılda ne yiyeceğiz?’ derseniz, [söyleyeyim:]

(21) Altıncı yılda bereketimi size yoğunlaştıracağım ve [toprak] üç yıla [yetecek kadar] mahsul üretecek.

(22) [Böylece] Sekizinci yılda ekim yapacak, ama [hala] eski ürünü yiyeceksiniz. Eski ürünü, dokuzuncu yıla kadar [yani sekizinci yılın] ürünü gelene kadar yiyebileceksiniz.

(23) “Ülke[’deki hiçbir arazi size] temelli satılamaz; çünkü Ülke Bana aittir, zira siz, yanımda [geçici bir süre oturan] birer yabancı ve mukim[den ibaret]siniz.

(24) [Bu nedenle, atasal] Mülk [olan] Ülkeniz’in tümünde, toprağa kurtarılma imkanı tanımalısınız.

(25) “Kardeşin düşkünleşir, [atasal] mülkünden [bir kısmı] satarsa, ona en yakın akrabası gelip kardeşinin sattığını kurtarabilir.

(26) [Mülkünü] Kurtaracak kimsesi olmayan kişi, durumu düzelir ve [mülkünü] kurtaracak kadarını elde ederse,

(27) yaptığı satışın [üzerinden geçen] yılları hesaplar ve [satış ücretinin] üstünü, [mülkünü] satmış olduğu kişiye geri verir. [Böylece atasal] Mülküne geri dönebilir.

(28) “Ancak eğer ona geri vermeye yetecek kadarı eline geçmemişse, satmış olduğu [mülkü], Yovel’e kadar, onu satın alan kişinin elinde kalacaktır. [Bu mülk] Yovel’de [alıcının iyeliğinden] çıkar ve [orijinal sahibi, atasal] mülküne geri döner.

(29) “Bir kişi, surlu bir şehirde [bulunan] ikamete ayrılmış bir ev satarsa, [bu evin] kurtarılma [imkanı], satışının [gerçekleştiği] yılın tamamlanışına kadardır [; yani, evin] kurtarılması, ertesi yıl aynı tarihe [kadar mümkün] olacaktır.

(30) Ancak eğer [satışın] tam bir yılı dolana kadar kurtarılmazsa, suru olan şehirdeki bu ev, nesilleri boyunca [miras bırakabileceği şekilde], temelli olarak onu satın alanın olacak, Yovel’de [onun iyeliğinden] çıkmayacaktır.

(31) “Öte yandan, etraflarında sur bulunmayan kasabalardaki evler, Ülke’nin açık alanları ile [benzer konumda] değerlendirilecektir – [yani böyle bir ev] için hem kurtarılma [olanağı] vardır, hem de Yovel’de [alıcının iyeliğinden] çıkar.

(32) “Levi şehirleri [için kanun şöyledir:] Leviler için, [atasal] mülkleri [niteliğindeki] şehirlerde bulunan evler [hakkında] ebedi kurtarma [imkanı] olacaktır.

(33) [Dolayısıyla bir kişi] Leviler’den alım yaptığında, satılmış olan ev ya da mülk [niteliğindeki] şehir, Yovel’de [alıcının] iyeliğinden çıkar; zira Levi şehirlerindeki evler, Bene-Yisrael içinde [Leviler’in atasal] mülkleridir.

(34) Ayrıca şehirlerinin açık alanındaki arazi de [temelli olarak] satılamaz; zira bu [arazi] onlar için ebedi mülktür.

(35) “Kardeşin düşkünleşir, senin yakınındayken [maddi] bocalamaya girerse, onu desteklemelisin – [hem onu, hem de bir] Ger [Tsedek] veya [Ger] Toşavı – ki seninle yaşayabilsin.

(36) “Ondan faiz ve arttırma alma – Tanrın’dan çekin – ve kardeşin seninle yaşayabilsin.

(37) Paranı ona faizle verme. Yiyeceğini arttırma amacıyla verme.

(38) Ben, size Kenaan Ülkesi’ni vermek [ve] size Tanrı olmak üzere, sizi Mısır’dan çıkarmış olan Tanrınız Aşem’im.

(39) “Kardeşin yanında düşkünleşir, sana satılırsa, onu köle işiyle çalıştırma.

(40) Yanında ücretli işçi ya da mukim gibi olacak, Yovel yılına kadar seninle çalışacaktır.

(41) [O zaman] Yanından ayrılacak – hem o hem de çocukları – ve ailesine dönecektir. [Böylece] Atasal mirasına geri dönecektir.

(42) Çünkü [Bene-Yisrael] Mısır Ülkesi’nden çıkarmış olduğum Kendi kullarımdırlar. Kölelerin satıldığı şekilde satılamazlar.

(43) [Böyle bir kölenin] Üzerinde ezici işlerle hakimiyet kurma. Tanrın’dan çekin.

(44) “Sahip olabileceğin [gerçek] kölen ve cariyen ise, [ancak] çevrenizdeki uluslardan [kişiler olabilir]. Onlardan [kişileri] köle ve cariye [olarak] satın alabilirsiniz.

(45) Ayrıca sizinle yaşayan [yabancı] mukimlerin çocuklarından [kişiler de köleniz olabilir]. Onlardan veya yanınızdayken Ülkeniz’de sahip oldukları ailelerinden [kişileri köle olarak] satın alabilirsiniz. [Bu köleler] Atasal miras şeklinde sizin kalacaklardır.

(46) Onları, ardınızdan oğullarınıza atasal miras olarak bırakacak şekilde mülk edinmiş olursunuz; [bu nedenle] onları ebediyen çalıştırabilirsiniz. Ancak kardeşleriniz Bene-Yisrael söz konusu olduğunda, kişi kardeşinin üzerinde ezici işlerle hakimiyet kuramaz.

(47) “Yanındaki bir Ger Toşav maddi güç elde eder, kardeşin onun yanında düşkünleşip senin yanındaki Ger Toşav’a veya bir yabancının ailesine ait putun hizmetine satılırsa,

(48) satıldıktan sonra kurtarılması [hemen] olmalıdır. Onu kardeşlerinden biri kurtarmalıdır.

(49) Veya onu amcası ya da amca oğlu kurtarmalıdır; veya onu ailesinden yakın bir akrabası kurtarmalıdır. Veya maddi gücü yeterli hale geldiyse kurtulabilir.

(50) “[Kurtuluş bedeli için] Alıcısı ile, ona satıldığı yıldan Yovel yılına kadar [olan süreyi] hesaplar. Satış parası, [hesaplanan] yıl sayısı boyunca [alıcının] yanında ücretli işçi konumundaymış gibi [global maaş] kabul edilecektir.

(51) “Eğer [Yovel’e] henüz çok yıl varsa, [Yahudi köle,] kurtuluş bedelini satış parasından o oranda iade eder.

(52) Yovel yılına kadar az sayıda yıl kalmışsa [benzer bir] hesap yapar. [Her durumda,] Kurtuluş bedelini, [çalışmış olduğu] yıllarına göre iade eder.

(53) “[Böyle bir Yahudi köle, alıcının] Yanında yıl bazında [tutulmuş] bir ücretli işçi gibi olacaktır. [Efendisi] Senin gözünün önünde onun üzerinde ezici işlerle hakimiyet kuramaz.

(54) Eğer bunlarla kurtarılmazsa, Yovel yılında serbest kalacaktır – o ve onunla birlikte çocukları.

(55) Zira Bene-Yisrael, Benim kullarımdır. Onlar, Mısır Ülkesi’nden çıkarmış olduğum Kendi kullarımdır. Ben, Tanrınız Aşem’im.