(1) Tanrı, Moşe’ye konuşarak [şöyle] dedi:
(2) “Bene-Yisrael’e konuş ve onlara [şunları] söyle: “Kutsal bayramlar olarak kutlayacağınız Tanrı’ya ait [bazı] özel vakitler [vardır.] Bu özel Vakitlerim şunlardır:
(3) “[Öncelikle;] Altı gün boyunca iş yapılabilir; ancak yedinci gün işten tamamen el çekmeyi gerektiren bir Şabat’tır, kutsal bir bayramdır; hiçbir melaha yapamazsınız. O [gün], yaşadığınız her yerde Tanrı Adına Şabat’tır.
(4) “[Uygun] Vakitlerinde kutsal bayramlar olarak kutlayacağınız, Tanrı’ya ait özel vakitler şunlardır:
(5) “İlk ayda, ayın on dördünde, öğleden sonra Tanrı Adına Pesah-korbanı [yapılmalıdır].
(6) “Ve bu ayın on beşinci gününde Tanrı Adına ‘Matsa Bayramı” [başlayacaktır. Bu günden itibaren] Yedi gün boyunca matsa yiyin.
(7) İlk gün sizin için kutsal bir bayramdır; hiçbir bayağı melaha yapmayın.
(8) “Yedi gün boyunca Tanrı Adına yakılan-korbanlar getireceksiniz. Yedinci gün kutsal bir bayramdır; hiçbir bayağı melaha yapmayın.”
(9) Tanrı, Moşe’ye konuşarak [şöyle] dedi:
(10) “Bene-Yisrael’e konuş ve onlara [şunları] söyle: “Size vermekte olduğum Ülke’ye geleceğiniz ve hasadını toplayacağınız zaman, hasadınızın ilk omerini Koen’e getirmelisiniz.
(11) [Koen,] Kabul görmeniz amacıyla bu omeri [Tenufa işleminin özel hareketleriyle] sallayacak. Koen onu Yom Tov’un ertesinde sallayacaktır.
(12) “Omeri salladığınız bu günde, ilk yılındaki kusursuz bir [erkek] kuzuyu Tanrı Adına Ola-korbanı yapın.
(13) [Bu korbanın] Minhası, Tanrı Adına bir yakılan-korban olarak memnuniyetle kabul edilecek şekilde, yağla yoğrulmuş 2/10 [efa] en kaliteli undur. Nesehi ise 1/4 in şaraptır.
(14) “Tam olarak bu güne kadar – Tanrınız’ın Korbanı’nı getirene kadar – ekmek, kavrulmuş ya da taze [tahıl taneleri] yiyemezsiniz. [Bu,] Yaşadığınız her yerde nesilleriniz boyunca [geçerli olan] ebedi bir kanundur.
(15) “Yom Tov’un ertesinden, [yani] Tenufalık omeri getirdiğiniz günden itibaren kendiniz için yedi hafta sayın – [bu yedi hafta] tam olmalıdır.
(16) Yedinci haftanın [bitiminin] ertesi gününe – ellinci güne – kadar sayacaksınız. [Bu ellinci günde] Tanrı Adına yeni bir Minha-korbanı getirmelisiniz.
(17) “[ Şöyle ki;] Yaşadığınız yerlerden [birinden] 2/10 [efa undan mamul] Tenufalık iki ekmek getireceksi-niz. [Bunlar] En kaliteli undan olacak ve hamets [halde] pişirilecektir. [Bu,] Tanrı Adına ilk-tahıl [-Minhası]dır.
(18) “Bu ekmeğe bağlı olarak, birer yaşında kusursuz yedi [erkek] kuzu, genç bir boğa ve iki koç getireceksiniz. [Bunlar] Minhaları ve Nesehleri ile birlikte, Tanrı’nın Önünde memnuniyetle kabul edilen birer yakılan-korban – Tanrı Adına birer Ola-korbanı olacaktır.
(19) “[Ayrıca] Bir tekeyi Hatat-korbanı, birer yaşındaki iki kuzuyu da Şelamim-kesimi [şeklinde] yapacaksınız.
(20) Koen bunları – iki kuzuyu – ilk-tahıl ekmekleri ile birlikte Tanrı’nın Huzuru’nda Tenufa [işleminin özel hareketleriyle] sallayacak. [Bu ekmek ve kuzular] ‘Tanrı Adına kutsal’ [niteliğiyle] Koen’e ait olacaktır.
(21) “Tam olarak bu günde kutlama yapacaksınız. Sizin için kutsal bir bayramdır; hiçbir bayağı melaha yapmayın. [Bu,] Nesilleriniz boyunca, yaşadığınız her yerde [geçerli olacak] ebedi bir kanundur.
(22) “Ülkenizin hasadını topladığınız sırada, [ürününü] biçerken tarlanın köşelerini tüketme ve hasadından tane tane düşmüş başakları toplama. [Tüm] Bunları fakir ve Ger için terk etmelisin; Ben, Tanrınız Aşem’im.”
(23) Tanrı, Moşe’ye konuşarak [şöyle] dedi:
(24) “Bene-Yisrael’e [şöyle] konuş: “Yedinci ayda, ayın biri, sizin için tatildir; kesik Şofar sesi ile anımsama[nın gerçekleşeceği] kutsal bir bayramdır.
(25) Hiçbir bayağı melaha yapmayın ve Tanrı Adına yakılan-korbanlar getirin.”
(26) Tanrı, Moşe’ye konuşarak [şöyle] dedi:
(27) “Ancak bu yedinci ayın onunda – o [gün, günahlarınız için] Onarım Günü’dür – sizin için kutsal bir bayram olacaktır. Oruç tutun ve Tanrı Adına yakılan-korbanlar getirin.
(28) Bu gün boyunca hiçbir melaha yapmayın; zira o,Tanrınız Aşem’in Huzuru’nda sizin adınıza onarım sağlayacak Onarım Günü’dür.
(29) “Çünkü bu gün boyunca oruç tutmayan herhangi bir kişi, halkından kesilip atılacaktır.
(30) Aynı şekilde, bu gün boyunca herhangi bir melaha yapan herhangi bir kişi [olursa], o canı halkının arasından yok edeceğim.
(31) “[Bu gün boyunca] Hiçbir melaha yapmayın; [bu,] nesilleriniz boyunca yaşadığınız her yerde [geçerli olan] ebedi bir kanundur.
(32) O [gün] sizin için işten tamamen el çekmeyi gerektiren bir Şabat’tır ve [bu gün boyunca] oruç tutmalısınız. Ayın dokuzunda akşam vakti [başlayıp, o] akşamdan [ertesi] akşama kadar Şabatınız’ı uygulayın.”
(33) Tanrı, Moşe’ye konuşarak [şöyle] dedi:
(33) “Bene-Yisrael’e [şöyle] konuş: “Bu yedinci ayın on beşinci gününde, Tanrı Adına yedi günlük ‘Çardak Bayramı’ [başlayacaktır].
(35) İlk gün kutsal bir bayramdır; hiçbir bayağı melaha yapmayın.
(36) Yedi gün boyunca Tanrı Adına yakılan-korbanlar getirin. “Sekizinci gün sizin için kutsal bir bayramdır; Tanrı Adına yakılan-korbanlar getirin. O [gün], imtina[ zamanı]dır; hiçbir bayağı melaha yapmayın.
(37) “Tanrı Adına yakılan-korbanlar getirmenizi gerektiren ve – her güne ait işlem o gün [yapılacak şekilde] – Ola-korbanları ve [onlara eşlik eden] Minha-korbanları, [ Şelamim-]kesim[leri] ve [onlara eşlik eden] Nesehler [yaparak] kutsal bayramlar olarak kutlayacağınız Tanrı’nın Özel Vakitleri bunlardır.
(38) “[Bahsedilen bu korbanlar;] Tanrı’nın Şabatları[’nda yapılan korbanlar], Tanrı Adına verdiğiniz armağanlarınız, genel vaatleriniz ve belirli bağışlarınızın haricinde [gerçekleştirilir].
(39) “Ancak, Ülke’nin ürününü hasat ettiğiniz dönemde, yedinci ayın on beşinci gününde [başlayan bayramla ilgili bazı özel uygulamalar söz konusudur.] Tanrı’nın Bayramı’nı yedi gün boyunca kutlayın. İlk gün tatildir ve sekizinci gün tatildir.
(40) “İlk günde kendinize etrog ağacı meyvesi, hurma dalı, mersin ağacı dalları ve dere söğütleri alıp, Tanrınız Aşem’in Huzuru’nda yedi gün boyunca sevinç ifade edeceksiniz.
(41) Onu yılda yedi gün boyunca Tanrı Adına bir bay-ram olarak kutlayın; [bu,] nesilleriniz boyunca [geçerli olan] ebedi bir kanundur. Onu yedinci ayda kutlayacaksınız.
(42) “[Bu] Yedi gün boyunca çardaklarda yaşayacaksınız. Yisrael’e mensup herkes çardaklarda yaşayacaktır.
(43) Bu sayede [tüm] nesilleriniz, Bene-Yisrael’i, Mısır Ülkesi’nden çıkardığım zaman çardaklarda yaşattığı-mı bileceklerdir. “Ben, Tanrınız Aşem’im.”
(44) Moşe, Tanrı’nın Özel Vakitleri [ile ilgili kuralları] Bene-Yisrael’e aktardı.