(1) Ve Tanrı’nın adamı Moşe’nin, ölümünden önce Bene-Yisrael’e verdiği beraha budur.

(2) [Şöyle] Dedi: “Aşem Sinay’dan geldi; onlara Seir’den ışıdı, Paran dağından göründü ve kutsiyetin on binlerinden [bir kısmıyla] geldi. Sağından kanun ateşini [getirdi] onlara.

(3) “Üstelik halklara sevgi gösterdi: Tüm kutsalları Elinde! Onlar da Ayağına toplandılar; Sözlerin’i üstlendiler:

(4) “‘Moşe’nin bize emrettiği Tora, Yaakov Cemaati’nin miraslığıdır’ [dediler].

(5) “Yeşurun’da Kral oldu halkın başları toplandığında, Yisrael’in kabileleri birlik içindeyken.

(6) Reuven yaşasın ve ölmesin; bireyleri [hep] sayı [dâhilinde] olsun.”

(7) Ve bu Yeuda’ya… Ve [Moşe] dedi: “Dinle ey Aşem, Yeuda’nın sesini; ve halkına getir onu. Elleri savaşsın onun için ve [Sen,] hasımlarına karşı yardımcı ol [ona].

(8) Ve Levi hakkında [şöyle] dedi: “Tumimin ve Urimin sadık adamına [yakışır] – ki onu Masa’da denemiş, Tartışma Suları’nda sınamıştın.

(9) “Babası ve annesi için ‘Onu görmedim’ diyendir o! Kardeşlerini tanımamış ve oğullarını bilmemişti; zira Deyişin’i gözetmişlerdi ve Antlaşman’ı muhafaza edeceklerdi.

(10) “Öğretecekler kanunlarını Yaakov’a ve Tora’nı Yisrael’e. Yerleştirecekler Huzurun’a tütsü ve Mizbeahın’ın üstüne tamamen [yakılan korbanları].

(11) “Mübarek kıl, ey Aşem, onun kuvvetini – ve ellerinin eylemine rıza göster. Kalça kemiklerini kır [ona karşı] kalkanların ve ona nefret besleyenlerin – [ki bir daha] kalkamasınlar.”

(12) Binyamin hakkında [şöyle] dedi: “Tanrı’nın sevgilisi, güvenle barınacaktır O’nun yanında. [Şehina] Gün boyu siper olur ona ve omuzları arasında barınır.”

(13) Ve Yosef hakkında [şöyle] dedi: “Aşem’in mübarek kıldığıdır toprağı – göklerin lezzetiyle, çiyle ve derinlerde yatan suyla,

(14) güneşin [olgunlaştırdığı] ürünlerin lezzetiyle ve ayların mahsulünün lezzetiyle,

(15) kadim dağların başıyla ve ebedi tepelerin lezzetiyle,

(16) toprak ve onu dolduranların lezzetiyle ve çalılıkta Barınan’ın rızasıyla. “Gelsin [bu beraha] Yosef’in başına ve kardeşleri arasında seçkin olanın tepesine.

(17) “Behordur boğası; görkemlidir ve reem boynuzlarıdır boynuzları. Onlarla halklara boynuz vuracak birlikte yeryüzünün uçlarına – ve onlar, Efrayim’in on binleri ve Menaşe’nin binleridir.”

(18) Ve Zevulun hakkında [şöyle] dedi: “Neşelen Zevulun [sefere] çıktığında; ve Yisahar – çadırlarında.

(19) “Halkları dağa çağıracaklar; orada gerçek kesimler yapacaklar. “Çünkü denizlerin bolluğuyla emzirilecekler – ve kumlarda gömülü definelerle.”

(20) Ve Gad hakkında [şöyle] dedi: “Gad’ı geniş kılan [Tanrı] Mübarek’tir. “Heybetli bir aslan gibi barınır – ve kol kopartır; hem de kafa.

(21) “İlk kısmı kendisi için [uygun] gördü; nitekim orada [olacaktı] kanun koyucunun gizli payı. Halkın başları [olarak] geldi; Tanrı[’nın Gözü’nde] doğru olanı yaptı – ve Yisrael’le hukukunu.”

(22) Ve Dan hakkında [şöyle] dedi: “Dan, aslan yavrusudur; Başan’dan sıçrayacaktır.”

(23) Ve Naftali hakkında [şöyle] dedi: “Naftali memnundur ve Tanrı’nın bereketiyle doludur. Denizi ve güneyi[ni] miras al!”

(24) Ve Aşer hakkında [şöyle] dedi: “Oğullardan mübarektir Aşer. Kardeşlerinin sevgilisi olacak ve yağa daldıracak ayağını.

(25) “Demir ve bakırdır ‘sürgü’n; ve günlerin gibidir akanların.

(26) “Tanrı gibisi yoktur ey Yeşurun! Yardımındadır Egemen Olan göklere – ve Haşmeti’yle gök kubbelerine.

(27) [Orasıdır] Kadim Tanrı’nın meskeni; ve aşağıdadır dünyanın kolları. Düşmanı [senin] önünden kovdu ve dedi: “İmha et!”

(28) [Böylece] Yisrael, tahıl ve şıra diyarında güvenle, yalnız barınacak – Yaakov gibi. Gökleri de çiy damlatacak.

(29) Ne mutlu sana ey Yisrael! Kim senin gibidir, ey, yardım Kalkanın ve gurur Kılıcın olan Aşem tarafından kurtarılan halk! Düşmanların sana yalan söyleyecek, ama sen onların yükseklerini ayak altına alacaksın.